WEL COME...Tamilnet Live...தமிழ்நெட் லைவ் ..வருக வருக ...

Select Your Language

65 வருட சுதந்திர இந்தியாவும் அதன் ரகசிய சூத்திரங்களும்……!??..-

65 வருட சுதந்திர இந்தியாவும் அதன் ரகசிய சூத்திரங்களும்……!??..-ஸ்பெஷல் ரிப்போர்ட் By ரவிநாகராஜன்!

அந்தா = இந்தா- என்று 65 வருடங்கள் உருண்டோடினாலும் மழை விட்டாலும் தூரல் விடாத ரகம் தான் இந்த சுதந்திர நாள் விஷயம்!. நாட்டுல மழை பெய்யாத விஷயத்தில் இருந்து சிறு நீர் சரியாக கழிக்கமுடியாத விஷயம் வரை நாம் குறை கூறுவது இந்த இந்திய நாட்டின் சுதந்திரம் பற்றி தான்.

எவ்வளவு பேருக்கு இந்த உண்மை தெரியும் சுதந்திரம் இந்த நாட்டுக்கு அல்ல மனிதர்களே உங்களுக்கு தான் என்று?. இந்தியாவை யாரும் களவாடி போகவில்லை இந்தியா இங்கு தான் இருந்தது+ இப்போதும் இருக்கிறது. இன்று சில கரை படிந்த அரசியல் வியாதிகள் இருப்பது போல் அப்போதும் நம் நாட்டில் சில ஆள் காட்டி மிராசில் இருந்து மன்னர் வரை நம் நாட்டை லாங் லீஸுக்கு பிரிட்டிஷ்காரனிடம் விட்டது தான் அடிமையாகி போக வழி வகுத்தது..
அதேசமயம் இந்தியா அன்றும் இன்றும் என்றும் இங்கு தான் இருக்கிறது. என்வே இந்த சுதந்திரம் நாட்டுக்கு அல்ல மக்களே உங்களை போலவே உள்ள எனக்கும் உங்களுக்கும் தான் என்பதை தெளிவாக புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
சுதந்திர தினம் பற்றி எவ்வளவு பேருக்கு தெரியும் என்று எனக்கு தெரியாது அதனால் ஆதியில் ஆரம்பிப்போம். 1757 ஆம் ஆண்டு நம் நாட்டுக்கு வியாபாரியாக வந்தவர்கள் தான் இந்த பிரிட்டீஷ் இனம். இங்கு வந்து இந்த நாட்டில் வியாபாரம் செய்து பிழைப்பு நடத்தலாம் என நினைத்த போது ஒரு விஷயத்தை கற்று கொண்டான்
ஆம் இவர்கள் ஒற்றுமையில் ஒரு பெரிய மாபெரும் ஓட்டை உள்ளது இதை நாம் சாதகமாக பயன்படுத்தினால் நாம் இந்த நாட்டையே ஆளலாம் என்று தான் அவனின் ஆட்சி அமைந்தது. அவன் இங்கு வியாபரத்துக்கு இறங்கி 101 ஆண்டுகள் கழித்து 1858 தான் இந்தியா என்னும் நாடு பிரிட்டிஷ் அதிகாரத்தில் போய் சேர்ந்தது.

ஆனால் அந்தோ பரிதாபம் அது 89 வருடத்தில் இந்த நாட்டையே விட்டு போகும் அளவுக்கு மாறிபோனது. இரண்டாம் உலகப்போரில் இருந்து தான் இந்தியா தன் நாட்டை தானே ஆளும் திறமையை உணர்ந்தது, அதற்கு காரணம் இரண்டாம் உலகப்போரில் தன் கையை வெகுவாக சுட்டுகொண்ட பிரிட்டிஷ் ராஜ்யம். கஜானா காலி இதில் பல நாடுகளை நாம் வெறுமனே வைத்து என்ன செய்வது என்று தான் இந்த நாட்டின் கன்ட்ரோலை கை விட்டனர்.
பிரிட்டிஷார் இந்தியாவை, இந்திய மக்களுக்கே உண்மையாக திருப்பிக் கொடுத்தது – அதாவது சுதந்திரம் கொடுத்தது என்று தெரியுமா? = ஜூன் 3 1947 தான். ஆம் பிப்ரவரி மாதம் 1947 ஆம் ஆண்டு பிரிட்டிஷ் பிரதமர் கிளமன்ட் அட்லீ என்பவர் தான் ஜூன் 1948க்குள் இந்தியாவை விட்டு எல்லா பிரிட்டிஷ் படைகள் மற்றும் எல்லா அட்மினிஸ்ட்ரேஷனும் வெளியேற ஒரு வருட அவகாசம் கொடுத்தார்.
ஆனால் வைஸ் ராய் மவுன்ட்பேட்டன் தான் இந்தியாவின் விடுதலை 15 ஆகஸ்ட் 1947 ஆம் தேதியை தேர்வு செய்தார். காரணம் இரண்டாம் உலகப்போரில் ஜப்பான் சரனடைந்தது 15 ஆகஸ்ட் 1945 ஆம் ஆண்டு. இரண்டாம் ஆண்டு நினைவு நாளைத்தான் இந்தியாவின் சுதந்திரதினமாக அறிவிக்க வேண்டுமென்று பிரகடனபடுத்தி அதை முடித்தும் வைத்தார்.
பிரிட்டிஷ் பாராளுமன்றம் இரண்டாக உடைந்து பாகிஸ்தான் – இந்தியா என்ற பிரிவினையும் 18 ஜூலை 1947 ஆம் ஆண்டு ராயல் அசென்ட் ஆக்டாக வெளியாகியது. ஏதோ இரவில் இவர்கள் பெட்டியை தூக்கி கொண்டு ஓடும் நிலைமையை கொண்டு வந்தது நம்மின் சில காங்கிரஸ் ஆட்கள் போல் தோற்றமளிக்க வைத்தாலும் இது தான் இந்தியாவின் சுதந்திர ரகசியம் வெல் பிளான்டு டிரான்ஸ்ஃபர்.
வெள்ளைக்கார பிரபு நாளைடைவில் சர்க்கார் ஆயிற்று. பின்பு அரசாகி இன்று உலகத்தின் நம்பர் 1 டெமாக்கரஸி நாடாகவும், நம்பர் 2 ஜனத்தொகை நாடாகவும் நெ 3 எக்கானமி நாடாகவும் வளர்வதற்கு நமக்கு தேவைபட்டது சுமார் 45 வருடங்கள்.

இந்தியா என்ற ஒரு நாட்டை 1980 முன்பு வரை பார்த்தோமானால் வெள்ளைக்காரனின் ஒவ்வொரு பொருளையும் வெள்ளை அடித்து தான் நம் தலைவரின் பெயர் சூட்டி பயன்படுத்தினோம். அது சென்ட்ரல் ரயில் நிலையமாகட்டும், முல்லை பெரியார் அணையாகட்டும், செங்கோட்டையாகட்டும். இவை அனைத்தும் அவன் இந்த நாட்டுக்கு செய்து விட்டு போன டெவலப்மென்ட்.
1947 – 1980 வரை பார்த்தோமானால் பெரிய மாற்றம் இந்தியாவில் இல்லை என கூறலாம். அதன் பிறகு தான் வந்தது இந்த பிரமாண்டம் அதே சமயம் இந்த வளர்ச்சி தவறான அரசியலிலும் தான்.
சுதந்திரத்திற்கு முன்னும் பின்னும் வாழும் மக்களுக்கு தெரியும் சுதந்திரத்தின் வாசம். அதற்கு பின்பு வந்த நம் பெற்றோர்களுக்கு ஓரளவு தெரிந்ததெல்லாம் “அரை காசுனாலும் அரசாங்க காசு” ஃபார்முலா. அதை தவிர நம் பெற்றோர்களை பார்த்தோமானால் அவர்களின் தாக்கம் பெரிதாக இல்லை. இவர்களின் சகிப்பு தன்மையும் சர்வைவலும் தான் நம் ஜெனரேஷனை ஓரளவு கவுரமாக இன்று கருப்பு கொடி காட்டி புறக்கணிக்கும் அளவுக்கு நம்மை வளர்த்துள்ளது.
இன்று நாடு சரியில்லை என்றால் இந்த நாட்டை ஆளும் அரசியல் வியாதிகளை தேர்ந்தெடுத்த மக்களே நீங்களும், என்னை போல் ஓட்டு போடாமால் சால்ஜாப்பு சொன்ன நானும் என்னை போன்றோரும் தான் இந்த நாட்டின் கருப்பு கொடி காட்டப்படவேண்டிய அவமான சின்னங்கள்.
பிரச்சினை இல்லாத வீடும், நாடும் உலகத்தில் எங்கும் இல்லை என்று அடித்து கூறலாம். இப்படி ஒரு கூற்று இருக்க நாட்டின் சுதந்திர தினம் என்பது நம் பெற்றோர் அவரின் பெற்றோர் காலத்தில் அனுபவித்த கொடுமையான அடிமையான காலத்தை நினைவு கொள்ளும் காலமாகத்தான் நினைக்கவேண்டுமே தவிர இந்தியா சுதந்திரம் பெற்றால் எல்லாம் என் நினைப்புக்கு ஏற்றவாறு மாற வேண்டும் என்று நினைப்பது எவ்வளவு பெரிய முட்டாள்தனம்.
நாலு பீர் அடித்த நம்ம ஆளுங்க நாப்பது நிமிஷ கேப்பில அதை அடக்க முடியாம மூச்சாவா கொட்டும் போது அதையே குடித்து அப்போது வந்தே மாதரம் என்று சொன்ன நம் இனத்து மன்னின் மைந்தர்களின் அப்பழுக்கற்ற சுதந்திர சிந்தனை தான் இன்று நம்மை ஒரு சட்டை போட்டு கக்கத்தில் துண்டோடு, அரை கோவணத்தோடு இல்லாமல் பேச வைத்த ஒர் அடையாளம்.

என்ன வல்லரசு.. என்ன இந்தியா. என்ன வெங்காயம்?? என கேட்பவர்கள் இன்று உம்மால் ஒரு கருத்தை உரிமையாக கூற முடிகிறது என்றால் அது தான் இந்த சுதந்திரம். வெட்டவெளியில் இருப்பவனுக்கு தெரியாது ஆக்ஸிஜனின் அருமை அது ஒரு மூச்சுமுட்டும் கூண்டு கிளிகளாய் இன்னும் பல நாட்டில் இருக்கும் அடிமை சிட்டிசன்களுக்கு தெரியும் இந்த சுதந்திர வாசம்.
நம் பெற்றோரை நாமே இன்னும் பல முதியோர் இல்லத்தில் வீடு கடத்தும் நாம், பத்து ரூவாய்க்கு கொலையும் செய்ய துணிந்த நாம், நாட்டையே காட்டி கொடுக்க நம்ம பணத்திற்காக ரெடி என்று சொல்லும் நாம், அந்த வேட்பாளர் எக்ஸ்ட்ராவாக லட்டுக்குள் அரை பவுன் மூக்குத்தி கொடுக்கிறான் என்பதற்காக நாம் நம்மின் ஓட்டை விற்கும் நாம், கடவுளை நம்பாதீர்கள் நான் தான் கடவுள் என்று கூறும் காமுகன் கால்களில் விழும் நாம்,எழுத்து இந்த நாட்டையே மாற்றும் என்று மீடியா பவராக இருந்த மீடியா இன்று ஒவ்வொரு கட்சிக்கும் கூஜா தூக்கும் வேலையை செய்யும் நாம், இப்படி ஒவ்வொரு பரிமாணத்தின் மூலையில் இருக்கும் தவறுகள் நம்மிடம் இருந்து தான் ஆரம்பிக்கிறதே தவிர நாட்டில் இருந்து அல்ல.
தவறான அரசியல் வாதியை தேர்ந்தெடுத்த நாம் தான் நமக்கு கருப்பு கொடி காட்ட வேண்டுமே தவிர நம்மை பாரமாக நினைக்காமல் பத்து மாதம் சுமக்கும் தாய் போல் நம்மையும் ஒரு கவுரமான சிட்டிசனாக அங்கீகாரம் கொடுத்து நாம் பிறந்ததில் இருந்து மண்னோடு மண்னாக போகும் வரை நமக்கு இடம் கொடுக்கும் இந்த நாட்டை நோக்கி நீங்கள் பெருமிதமாக சொல்ல வேண்டிய ஒரே சொல் - வந்தே மாதரம்

No comments: